“Nee, ik doe mijn spreekbeurt toch niet over Minecraft, ik wil het over de politie of over de SWAT doen”. Aldus Joppe, een paar weken geleden. Stiekem ben ik er blij mee, de eerste spreekbeurt niet over een game, je weet nooit wat voor beeld je achter laat …
“Goed,” beloof ik, “we gaan naar de bibliotheek, daar kun je wat leuke boeken opzoeken, en heb je genoeg om te laten zien”. Zo gezegd, zo gedaan, wij gingen op een mooie zaterdag naar de bibliotheek in Rotterdam. Beetje pech, er waren niet veel boeken over de politie, en de boeken die er waren, waren allemaal uitgeleend.
Samen met Joppe hebben we vervolgens naar diverse politie-websites een mail gestuurd of zij informatiemateriaal hadden om op te sturen of ideeën hadden voor ander materiaal. Maar helaas, we kregen of geen bericht terug, of ze verwezen ons naar internet. Ehm ja, een jongen van 9 het internet op sturen… Ik moet bekennen dat dat nog best lastig is, om je te concentreren op een tekst op internet, als je 9 bent. Plus dat je dan nog niets tastbaars hebt om te laten zien. Jammer!
Samen met Joppe hebben we vervolgens naar diverse politie-websites een mail gestuurd of zij informatiemateriaal hadden om op te sturen of ideeën hadden voor ander materiaal. Maar helaas, we kregen of geen bericht terug, of ze verwezen ons naar internet. Ehm ja, een jongen van 9 het internet op sturen… Ik moet bekennen dat dat nog best lastig is, om je te concentreren op een tekst op internet, als je 9 bent. Plus dat je dan nog niets tastbaars hebt om te laten zien. Jammer!
Iemand gaf ons de tip voor het Marechaussee-museum (dank je Marianne!). En net voordat we er naar toe wilden gaan, vroeg ik me af of er dan ook geen politie-museum was. Dat zou nog beter passen. Een snelle blik op internet leerde dat er inderdaad een politie-museum WAS, die is samengegaan met het brandweermuseum in het Veiligheidsmuseum PIT. Goed, een half uurtje verder dan het Marechaussee-museum, maar past uiteraard beter in Joppes spreekbeurtthema. En omdat het toch hoog tijd was om weer als familie wat samen te doen, na de maandenlange remigratieperikelen, was dit een mooie gelegenheid. Je had de reactie moeten zien, toen ik ’s morgens aankondigde: “we gaan vandaag naar een museum!”… superblij…

De afstand viel ons nog mee uiteindelijk, we reden het in minder dan de voorspelde 1,5 uur. Het was gemakkelijk te vinden en we konden dichtbij in de parkeergarage parkeren. De buitenkant van het gebouw zorgde al voor enthousiaste kreten en binnen werd zelfs Bjarne enthousiast. Daar ontdekte hij Paw Patrol, superleuk voor een groot Paw Patrol-fan.

De jongens kregen allen een speurtocht, 2x de politie-speurtocht en 2x de Paw Patrol speurtocht.

Maar allereerst mochten ze zich omkleden: er hingen echte pakken van de politie, brandweer en ambulance en zelfs van de ME! Genoeg voor iedereen! Alleen wel een beetje groot voor Bjarne en Tymen, die gaven het al snel terug omdat het toch wel in de weg zat, die volwassen pakken :-). Maar goed, alleen een pet is ook best stoer!

We kregen een pasje mee, waarmee je op verschillende plekken je kon aanmelden en je eigen resultaten kon bijhouden, die je dan ’s avonds thuis gestuurd kreeg.
De jongens vonden het erg interessant alle voertuigen te zien. De oudere, de nieuwere… op sommigen mocht je klimmen, leuk! Tussendoor mocht nog een brand geblust worden, best lastig nog! Ruben had het binnen 4 seconden voor elkaar, Tymen had uiteindelijk wat hulp nodig.

Overal ontdekten de jongens iets wat hen aansprak. Ruben en Joppe ontdekten een spannende film (oeps, vanaf 12 jaar) over opsporingen, Bjarne en Tymen konden ondertussen de brandweerwagen van binnen en buiten ontdekken.




Ruben voelde zich al snel thuis in de cel :-).
En Joppe liep rond, ontdekte meer dan genoeg voor zijn spreekbeurt!
En Joppe liep rond, ontdekte meer dan genoeg voor zijn spreekbeurt!
De verschillende opdrachten waren ook interessant. De Paw Patrol opdrachten waren eenvoudig, maar leuk. Zeker het rijden met de skelter was cool…alleen voor Bjarne nog lastig. Gelukkig kwam een medewerker hem snel helpen en heeft met hem een rondje gereden.


Voor Ruben en Joppe waren de opdrachten nog wel zo gemaakt, dat er echt over na gedacht moest worden. En er werden dingen ontdekt, waar we anders zo aan voorbij gelopen waren, bijvoorbeeld de bom die je alleen via een speciale spiegelconstructie kunt ontdekken!

Op een gegeven moment kwam er een medewerkster langs en vertelden wij dat Joppe een spreekbeurt gaat doen over de politie. “Oh, wat leuk, heb je vragen?” Ehm…dat vond Joppe nog lastig om zo te zeggen. “Heb je de verschillende kostuums al gezien?”…. en daar begon de rondleiding langs alle speciale onderwerpen rondom de politie. Zeer uitgebreid en informatief vertelde ze over alles wat er te zien was. Perfect! Zo bleef het tenminste bij Joppe hangen! En als klap op de vuurpijl mochten ze nog in de favoriete politiewagen van Joppe, die eigenlijk afgesloten was: de pantserwagen!

Ook daar kregen ze allerlei informatie over. Inmiddels kwam een andere medewerker het overnemen, die er minstens zoveel van wist.
Joppe heeft daarna nog wat filmpjes gemaakt met alles wat hij gehoord had, superleuk. Hopelijk is de geluidskwaliteit goed genoeg!
Joppe heeft daarna nog wat filmpjes gemaakt met alles wat hij gehoord had, superleuk. Hopelijk is de geluidskwaliteit goed genoeg!

De jongens hebben zich perfekt vermaakt met de opdrachten en ontdekkingen, en uiteraard waren we de laatsten die het museum om 17.00 uur verlieten….

Met veel coole foto’s, verhalen en een paar filmpjes, een mooie basis voor de spreekbeurt en met een leuke ervaring voor allemaal! Ze hadden nog een kleine prijs gekregen voor het oplossen van de speurtocht, dus iedereen was tevreden :-).

Voor de spreekbeurt heeft Joppe nu aardig wat beeldmateriaal. Nog wel allemaal digitaal helaas, hij had graag iets tastbaars in handen gehad, maar hoe we daar aan moeten komen? Het zou toch leuk zijn om iets uit te kunnen delen in de klas, of om iets anders te laten zien en niet alleen via het digibord. Nog even speuren :-)… (heeft iemand nog een idee?)

Gaaf effect van het bezoekje: thuisgekomen pakten Ruben en Joppe hun Lego politie en gingen situaties uitspelen. Wanneer reageer je als politie? Spring je er direct bovenop en riskeer je een escalatie of denk je rustig na, wacht totdat je collega’s er zijn? Wat is het moment van ingrijpen? Dit naar aanleiding van een spel in het museum waar je naar aanleiding van een filmpje steeds moest aangeven hoe je reageert: ingrijpen of pas terug nemen… daarna liep de film verder op basis van jouw antwoord. Kies je te snel voor ingrijpen, zie je dat de boel veel te snel escaleert, waarmee je zelfs je eigen veiligheid en die van je collega op spel zet. En dat werd dus thuis perfect nagespeeld, dat had indruk gemaakt! Ineens verlopen de spelsituaties anders, de politie springt er niet BAF! op in, maar reageert beheerst en als gezaghebber. Gaaf!

Over het Veiligheidsmuseum: de jongens vonden het geweldig, hadden een leuke middag. Het is een wat kleiner museum, en daarmee wel overzichtelijk en alles wat je over de veiligheidsdiensten kunt bedenken is aanwezig. Ook bijvoorbeeld over het Forensisch Instituut, de wapens, de ME… Heel veel voertuigen van vroeger en nu zijn te bewonderen en op een aantal mag je ook even zitten. Er zijn diverse doe-opdrachten, en voor verschillende leeftijden is er wat te zijn. De medewerkers zijn erg behulpzaam en weten er duidelijk echt veel vanaf.
O ja, in de voorjaarsvakantie zijn er ook af en toe politie-agenten aanwezig, helaas waren wij op het verkeerde moment :-). Een aanrader als je een leuk, informatief doe-museum zoekt voor een aantal uur!
O ja, in de voorjaarsvakantie zijn er ook af en toe politie-agenten aanwezig, helaas waren wij op het verkeerde moment :-). Een aanrader als je een leuk, informatief doe-museum zoekt voor een aantal uur!



