De milan en ik

Alweer een tijdje geleden heb ik een column geschreven voor het welkomsmagazine van onze gemeente. Een aantal keer is gevraagd of ik de column niet online wil zetten, dus bij deze! Het origineel staat dus in de “Welkom” van de EGHW “de Poort” in Oud-Beijerland. De milan & ik Het is zo’n zondag in maart,…

Handletteren blijft leuk!

Ken je dat? Een hoofd vol ideeën en het voornemen om het te gaan doen als de vaatwasser is uitgeruimd, de was is weggeruimd en de kast is opgeruimd … En puntje bij paaltje komt er niets van? Daarom combineer ik de laatste tijd het nuttige voor het aangename. Want waarom niet even de tijd…

Het lelijke eikeltje

Ken je het verhaal van dat eikeltje? Dat ene, vreemde eikeltje? Het was een klein, verdrietig eikeltje. Hij voelde zich zo anders dan alle andere eikels. Weet je waarom? Hij had niet zo’n mooi hoedje als alle andere eikeltjes. Die van hem zag er raar uit. Raar? Enorm raar! Zijn hoedje was in allerlei gekke…

Foto op aluminium : een gaaf uitzicht!

Ik heb iets met water en bergen. Vooral die plekken waar je zo heerlijk over de rotsen kunt wandelen, waar je ver uitzicht hebt en je zo lekker diep kunt inademen. Terug in Davos Afgelopen zomer hadden we het voorrecht dat we een aantal dagen konden logeren bij vrienden in Davos, Zwitserland. Onze vroegere woonplaats,…

Lente in de bergen…

Afgelopen week droomden Gerben en ik terug naar de tijd in Davos. De tijd tussen winter en zomer boeide mij altijd weer. Een aantal jaar geleden schreef ik hierover voor Puur! en dit blog omschrijft het meest treffend deze periode. Terug naar 2014 Langzaam laat ik mij achterover vallen in de tuinstoel en geniet van…

Hemelbarrie

De laatste jaren in Zwitserland miste ik de fietsritjes behoorlijk. We woonden op de berg. Het dorp zelf was zo klein dat het nauwelijks zin had om op de fiets te stappen. En om nu op mijn oude barreltje met fietskar de berg af en op te fietsen? Neeee… Dus 1,5 jaar stond de fiets…

Lieve Wilders-stemmer

Ik ken iemand die op Wilders wil stemmen, en dat bent u. Al weken hoop ik u tegen het lijf te lopen, maar helaas is het niet gelukt. Daarom hoop ik dat mijn brief u kan bereiken. Wie bezorgt mijn brief bij deze Wildersstemmer?

Waarom al die moeite? Eén Wildersstem is toch niet erg? En ja, ik besef dat Wildersstemmers eigenlijk niet om te praten zijn.

Maar toch wil ik u bereiken. Bereiken om te vragen even hierbij stil te staan. Want ik heb veel vragen aan de Wildersstemmer en wil zo graag een aantal gedachten ter overweging mee te geven. Mag ik u vragen om mijn brief in ieder geval te lezen en hopelijk niet direct naast u neer te leggen?

Verkiezingen door kinderogen

Op tafel liggen twee flyers. Als ik zeg “van Jesse en Kees”, dan weet iedereen over wie ik het heb. De jongens lopen er langs en blijven erbij hangen. “wie zijn dat?” Verkiezingen. We mogen stemmen in het land waar we wonen! Jarenlang was het minder interessant, bij Zwitserse referenda mochten wij niet meedoen. Vier…

Hemelsblauw handletteren!

Vorige week was ik op de LadiesNight bij De Hoop in Dordrecht! Superleuk, vooral omdat dit mijn eerste echte uitje was sinds we weer terug zijn in Nederland. Dit soort uitjes heb ik gemist, en daarom had ik dubbel zoveel zin om te gaan. Met m’n zus, nichtje en schoonzus van m’n zus 🙂 zijn…

Dick Bruna, een eerbetoon

“Dick Bruna is overleden”. Ik realiseer me ineens dat veel verhalen van Dick Bruna verweven zijn met gebeurtenissen en herinneringen in ons gezin. Wat een talent had die man! Hoe vaak ik de figuurtjes niet bestudeerd heb, tijdens het voorlezen van verhaaltjes die ik inmiddels kon dromen… Maar heb je gezien hoe hij met zulke…